Verhaal over onbegrip en eenzaamheid
Moraal verhaal 'De goede zorg voor moeder'
Verhaal over onbegrip en eenzaamheid 'De goede zorg voor moeder'
Drie broers hadden jaren geleden hun ouderlijk huis al verlaten, om hun geluk in de wereld te zoeken en alle drie hadden ze succes gehad. Op een dag kwamen ze elkaar, tijdens een zakenreis, toevallig in hetzelfde hotel tegen. Tijdens hun gesprek vertelden ze elkaar over de goede zaken die ze hadden gedaan en hoeveel geld ze daarmee verdiend hadden. Toen kwam het gesprek op hun moeder en ze vertelden elkaar wat ze voor hun moeder gedaan hadden met al hun geld.
‘Ik heb een tijdje geleden een groot huis laten bouwen’, zei de oudste broer. ‘Jullie weten hoe belangrijk moeder het huis altijd vond. Ze zal nu wel heel erg bij zijn met zo'n geweldig mooi en groot huis.’
‘Ik heb enige tijd geleden een grote tuin voor haar laten aanleggen’, zei de tweede broer. ‘Zo kan ze van haar eigen groente en fruit genieten. Jullie weten hoe gek moeder altijd was op verse groente en vers fruit.’
En de jongste broer zei: ‘Jullie weten hoe graag moeder altijd in boeken las, maar nu haar ogen minder worden kan ze zelf niet meer lezen. Ik heb een bijzondere papegaai voor haar gekocht die elk boek kan voorlezen. Twintig jaar lang hebben zeer bekwame mensen met de vogel gewerkt zodat hij nu kan voorlezen. Er bestaat geen tweede vogel zoals deze. Moeder hoeft hem maar een boek te geven en de papegaai leest het feilloos voor.’
‘Laten we haar een berichtje sturen dat ons succes ons hier samen heeft gebracht. Zij zal wel blij en dankbaar zijn met een briefje van ons en ons terugschrijven hoe goed het met haar gaat!’ Nog tijdens het verblijf in het hotel krijgen de drie broers een brief van hun moeder waarin staat: ...
... Lieve zoons, jarenlang heb ik vol liefde en smart gewacht op een brief of een telefoontje van jullie. Ik was dan ook erg blij en verrast door jullie allerliefste briefje. Ik ben heel blij dat het goed gaat met jullie!
Mijn oudste zoon wil ik graag bedanken voor het grote huis dat hij mij schonk. Als ik er zou wonen dan was ik vierentwintig uur per dag bezig alles schoon te houden en dan nog zou het mij niet lukken. Ik ben dus maar in mijn oude woning gebleven waar ik mij thuis voel. Alleen is mijn uitzicht nu wel weg door het grote huis.
Mijn tweede zoon wil ik graag bedanken voor de grote tuin. Onkruid wieden, water geven en het verzorgen van de planten lukt mij niet meer. Het is te zwaar werk voor mij. De tuin is een mooi bos geworden en groente groeit er niet meer. Het fruit aan de fruitbomen is voor de vogels, want daar kan ik niet bij. Gelukkig is er elke week markt in het dorp waar ik verse groente haal, dat is veel gemakkelijker.
Mijn jongste zoon wil ik heel graag bedanken voor de vogel die hij mij heeft gestuurd. Jij begrijpt tenminste wat een oude vrouw op mijn leeftijd nodig heeft. Ik heb het kippetje direct geslacht en gebraden. Hij was heerlijk, alleen had er wel wat meer vlees aan mogen zitten.
Ik wens jullie veel succes en ik hoop dat jullie heel, heel oud worden.
Liefs, jullie moeder
* Ter overdenking
Hoe kan het nu dat de broers een totaal ander beeld hadden van hetgeen hun moeder nodig had? Hebben ze de eenzaamheid van de moeder nooit begrepen? Had de moeder niet zelf eerder contact moeten zoeken met haar zoons?
Een verhaal over onbegrip en eenzaamheid - succes en rijkdom